4 Mayıs 2009 Pazartesi

Ara bitti.....

en son 14 nisan da yazımı yayınlamışım. O günden bu yana bazı değişiklikler oldu. Ben artık bir ev kadını oldum. Üzüldüm mü emin değilim ama çocuğumun yanında olma hayalim gerçek olduğundan dolayı huzurluyum bundan eminim. Bloglarını takip ettiğim ve hep gıpta ettiğim arkadaşlar gibi ben de artık kızımla beraber kahvaltımı yapıp bütün gün onunla oynayabiliyorum. Beraber alışveriş yapıyor, kuaföre gidiyoruz. kek, poğaça, yemek, bulaşık, çamaşır dert değil. 1 metre boyunda ki yardımcım bana hep köstek ay pardon klavyem sürçtü destek oluyor. Uyandığı zaman yüzündeki o mutluluğu görmek benim için herşeye bedel. Bu zaman zarfında buradan yayınlamak istediğim çok şey oldu ama ben yazmaya vakit bulamadım. İlk olarak haftasonunu geçirdiğimiz Aşağıdemirci köyü gezisi yazısını yayınlamak istiyorum. Sevgiler

6 yorum:

Sibelbek dedi ki...

ben küçüğüm mutlu olduğunda çok mutlu olduğumu farkettim. o yüzden senin hissettiğin duyguları çok iyi anlayabiliyorum. her şeyin hayırlısı demişler, hem senin için hem kızın için hayırlısı buymuş demekki. mutluluğunuz daim olsun :)
sevgiler

Flame dedi ki...

Hayırlı olsun canım. Artık daha sık yazarsın :)

NALAN dedi ki...

hayırlısı olsun..
çalışan anne olmak zor ..
anne mutsuz, çoçuk mutsuz..
şimdi bolbol doyon birbirinize..
sevgiler

Bahar Ulus dedi ki...

Tibetin annesi çok doğru söylemişsin. Herşeyin hayırlısı olsun. Teşekkürler.

Bahar Ulus dedi ki...

Teşekkür ederim Flame, bundan sonra daha Duru' lu olacak sanırım yazılarım :)

Bahar Ulus dedi ki...

Nalan, sana kaılmamak imkansız. Doyulur mu bu fıstıklara dersin.