11 Ocak 2010 Pazartesi

Kar fukaralığı ve kardan adam sorunsalı

Baktık kar bize gelmiyor eh biz gidelim bakalım dedik. Bulduğumuz ilk en yüksek noktaya çıktık kiii ne görelim kenarlarda köşelerde birkaç avuç kar öööölece duruyor. Tabiiii ki ayak basılmış ve tabi kiiii çamurlu. Nerede o bizim zamanımızın karları.... Bir yağdımı okullar günlerce tatil olurdu. Dizlerimize kadar batardık bahçede. Eskidendi çoook eskiden... Bulduğumuz bir avuç kar ile dakikalarca kar topu oynadık. Tabi bize atılan kar toplarından kaçmak yerine biz onları havada yakalamaya çalıştık kiiii kardan tasarruf zamanındayız... Eeeee bir kar klasiği olan kardan adamı da unutmadık tabiii. Bizimki birine benzedi ama bak hala çıkarabilmiş değilim. Hıııımmmmm!!!! Herşey iyi güzel de dönme vakti gelince korktuğum başımıza geldi. Resimlerden de anlaşıldığı üzere biz zor bulduğumuz ve taaaa ayağına kadar gittiğimiz bu kardan adamdan ayrılmak istemedik. Eeeeee o kadar çaba sarfetmişiz yok öleeee çekip gitmek de mi yaaaa... Onu evimize nasıl götürebilirizin yollarını araken cin fikrim yine geldi. Küçük bir kardan bebek yaptık ve onu evimize kadar getirdik. Donduk, ağladık, güldük ve geldik....

2 yorum:

Cocukla Cocuk dedi ki...

ne güzel özetlemişsiniz, kar mar yok artık. Minik kardan adam fikri süper olmuş , fotoğraflar Duru'nun hallerini çok güzel anlatmış ayrıca. Sevgiler

frambuazlı ruh pastasıyım dedi ki...

yaaa ben de kardan adam yapip, yanindan ayrilmamak icin aglayip zirlamak istiyorum yaaaa... kar yağsın yaaa, off yaaaa....